Видео

Polacy nie Gęsi i swój Jezyk mają 🙂

Najwięcej staropolszczyzny ostało się w języku kaszubskim .

To wszystko kłamstwo! Polacy tak nigdy nie mówili, zdradziecka propaganda!!!!!!

Ten lektor naćpany? Co to za gówno

Należy zachowac jak tylko najwięcej sie da bo zmiany niepożądane wstawiane są ciągle. Niestety niszczy to język. Takze w mowie. Niechlujstwo niewymawiania ą i ę jest przeraząjace. Wstyd i hańba jak Polacy w Polsce chcą sie upodobnic do obcokrajowców a my, za granicą robimy wszystko aby polskość i w mowie i w piśmie a także w zwyczajach, za wszelką cenę zachować.

To bym i byście to jeszvze w góralskim

W tytule pytasz czy Zrozumiemy Polaków przyszłości. Myślę, że mimo wszystko tak. Język polski sprzed kilkuset lat daje się zrozumieć. A niektóre zmiany jak np likwidacja zaimka tę nie wpłynie w zasadzie na zrozumienie. A ten zaimek na pewno całkiem nie wyjdzie z użycia, zostanie w jakichś gwarach, szkoro zostały np ślady aorystu. Tak jak dzisiaj, nie ważne jakiego kto zaimka używa, to się rozumie. Nawet tak naprawdę posługiwanie się niepoprawnymi formami, nie wpływa to na rozumienie.

Jak babcia mówiła - mosz tu pojde chleba , pij mlyko -to Ona staropolszczyzną mówiła

Za cztery dni minie pięć lat czekanai na nowy podast... Nadal tu będę wracać i się łudzić, że pojawi się nowy odcinek.

Szczerze mówiąc, nie widzę różnicy między aorystem a niektórymi wersjami czasu przeszłego. Aoryst jest zdefiniowany tu jako "przeszły, dokonany, momentalny" były/było też tam inne określenie/określenia, ale na tym się nie skupiam. Przykładowo taki czasownik "Pstryknąłem" - przeszły, dokonany (Już nie pstrykam), momentalny (pstryknięcie to był moment, a nie trwała czynność). Brakuje przykładu takiego użycia, nawet teoretycznego w filmie. Czy jest ktoś w stanie wytłumaczyć?

Szkoda, że ten kanał ciągle nie wrócił

Czasami nie za bardzo rozumiem co mówią moi obecni krajanie, a co dopiero ludzie sprzed kilku stuleci :)

Byłby pewien problem dogadać się z nimi, nie mniejszy niż z innymi, obecnymi narodami słowiańszczyzny. Tym nie mniej, byłoby to możliwe. Podobny problem pewnie będzie z dogadaniem się z kimś z 2524 roku. Jednakże aż takiej tragedii nie ma, czuć powiązanie między staropolszczyzną a obecną polszczyzną jaką się posługujemy.

Jestem za obecną ortografia😊

Wegrzy maja podobny akcent na sylabe jak my kiedyś

Az ciarki przechodzą przy Bogurodzicy😢❤❤❤❤❤❤

Bardzo jest zrozumiale,bez problemu

Staropolska gwara przypomina język romski, a jak wiemy i Romowie i Słowianie pochodzą z terytorium dzisiejszej Indii : ))

Jeśli chodzi o rozwiązanie zagadki o ostatniej reformie ortografii polskiej, to przyznam, że wiedziałem, iź dokonano jej na kilka lat przed wybuchem drugiej wojny światowej. To wtedy np. wprowadzono zapis imienia Maria zamiast Marja. Ale obstawiałem rok 1937.

Nie bardzo, bo to ó się przydaje.

To nieucy zmieniają znaczenia słów, bo nie znają znaczeń słownikowych. Mało tego, ich nie obchodzą słowniki, nawet gdy o nich wiedzą.

Minęły już prawie 4 lata od tego odcinka i nie pojawiły się żadne odcinki w tym czasie. Chciałbym, żeby Pan wrócił do nagrywania odcinków z tej serii.

Wiele tych cech języka żyje w gwarach i dialektach. Na tysiacach wsi mowi się zamiast koń to kłoń/kóń, zamiast "o trzeciej" to "uo trzeci" zamiast on i ona jest ón i óna, a nawet zamiast oni są óny. Zamiast "na Zielonej" mowi się "Na Zielony", zamiast pod płotem "pod płotym" Ón i óna pod płotym, na trawce zielony.

Super domagać się wprowadzenia

Jestem za zmianami w ortografii. Uważam, że mogliśmy skorzystać choć częściowo ze znaków diakrytycznych które występują w jezyku czeskim i słowackim.

W języku ukraiński 10 miesiąc nazywa się żółtenj od koloru żółty .

#é Jeżeli é występowało też w końcówkach -ej, może to oznaczać, że w 4rtej zwrotce hymnu, to Basia była zapłakana, a nie ojciec. (zależy to też od podejścia Józefa Wybickiego do tematu) #ó Spotkałem się z 2 zapisami pewnego męskiego imienia: Jakub i Jakób. Która z nich jest poprawna? Podejrzewam, że Jakób, ponieważ w angielskim mamy Jacoba, w hiszpańskim i portugalskim Tiago, a we włoskim Giaccomo, czyli pierwotnie musiała tam być samogłoska o. A forma z u mogła powstać przez nierozróżnienie ó (o pochyłego) od u.

Tempo zmian w języku i komunikacji przyspiesza niemożebnie, co stawia przed nami wszystkimi nieznane wcześniej wyzwania. Urodziłam się na poczatku lat 60. w Skierniewicach, matka pochodziła z Ciechanowa, ojciec spod Garwolina, wczesne dzieciństwo spędziłam na Kurpiach, od początku lat 70. mieszkam w Warszawie. W szkole podstawowej nie miałam najmniejszych problemów ze zrozumieniem "Chłopów" Reymonta (przypomnę: literacki Nobel w 1924 r.), ale własnej córce - rocznik '96 - gdy omawiała tę lekturę w podstawówce, musiałam tłumaczyć tekst książki "na polski" niemal zdanie po zdaniu. W początkach XX w. ja potrzebowałam słownika (tworzacy się wtedy miejski.pl był pomocny), żeby zrozumieć, co ona do mnie mówi 😆 Dzisiaj moja córka jest praktycznie dwujęzyczna (mieszkała kilka lat w Szkocji), twierdzi, że od lat nawet śni po angielsku - a ja muszę nadążać za nią i za resztą świata ze swoją "literacką" polszczyzną o rodzinnych XIX-wiecznych wiejskich korzeniach i "szkolnym" angielskim 😲 Błąkałabym się po manowcach bez sieciowych algorytmów tłumaczących 🙏

Wy kutasy jezykow nie wiecie ilu ludziom zlamaliscie zycie ....

Ciekawe ile osób nadal czeka...

Język Pra, Pra Dziadów ruclips.net/video/avTolILWNgc/видео.htmlsi=fa28JLE5US8Y_HlH

"Biskup Wojciech nie znał polskiego", a z drugiej strony czeski był dialektem jęz.słowiańskiego.

1). Tak! Jestem za rodzinami wielopokoleniowymi, mieszkającymi w obszernych dworach na wzór szlacheckich. 2). W tej sytuacji staropolskie nazewnictwo powinowactwa - niezbędne do odtworzenia. 3). Każda rodzina po osiagnięciu pewnego statusu materialnego i kulturalnego - zobowiazana do ubiegania się o przyznanie od wojewody współczesnego herbu rodowego. 4). Herb łaczący rodzinę jako wspólnotę na przyszle pokolenia - zobowiązywałby - do co 5cio lub 10 letnich zjazdów rodzinnych. 5). Roczne składki pieniężne czlonków herbowej wspólnoty - dla dobra i bogactwa famili.

Autor tutaj przedstawił skrajny obraz słowotwórstwa w Europie który całkowicie pokrywa się z anglosaską narracją historyczną. Język Starosłowiański w Europie rozwijał się od ostatniego zlodowacenia i to z niego kolejni przybysze dokonywali zapożyczeń. Podobieństwa z łaciną wynikają z faktu że Rzymianie podbili Etrusków na ich bazie się cywilizowali, co wiązało się z zapożyczeniami z słowiańskiego języka. Podobna sytuacja była w Grecji a właściwie w Heladzie gdzie Macedończycy w tamtym czasie byli Słowianami posługującymi się językiem słowiańskim i gdzie po zdobyciu przez nich dominacji nastąpił transfer słów staro słowiańskich do greki. Elity rzymianie po podboju Grecji przejęły ich język a łacinę traktowały jako wulgarny język plebsu. Co do niemieckiego to jest to bardzo młody język który zaczął się formować dopiero w drugim tysiącleciu z mechanicznej mieszanki staro frankijskiego z starosłowiańskim, gdzie niebagatelną rolę odegrały grupy z bliskiego wschodu odesłanych na emeryturę, byłych legionistów syryjskich. W tej ostatniej grupie zaczął się kształtować drugi albo pierwszy język niemiecki jidysz. Później nałożyła się na to fala języków skandynawskich a ostatnie wersję tego języka zaczął unifikować dopiero Luter w XVI w. Mówienie o germanizmach w języku polskim to częste przypisywanie słów które ewidentnie są polonizmami w gwarach języka niemieckiego. Jak na razie na naszych uniwersytetach które służą niszczeniu nauki i rozwijaniu nie naszej propagandy badania lingwistyczne możemy spokojnie pominąć ze względu na ich całkowite oderwanie od faktów.

12:40 co za muzyka gra w tym momencie?

Autor uparł sie żeby udowodnić że język polski jest łatwy na tle buszmenskich kląskan i tybetańskich popierdywań. No może tak. Na tle jezyków cywilizowanych polski jest upiornie trudny. A stopien trudnosci jezyka jak to widzą Jankesi to juź groteska. Polakowi znacznie łatwiej opanowac wymowẹ Arabską niż Amerykaninowi.

Brzmiał INACZEJ jak KAŻDY inny staro....-ski. I choćby ci ktoś dał wszystkie książki z gramatyką generatywną historyczną składnią i kontekstami, to i tak się płynnie nie nauczysz. A gdyby cię ktoś w samych majtkach zostawił w 13 wieku, to jeśli przeżyjesz, po 2 latach mówisz płennie, żartujesz, z sarkazmem i bez, na dworze i w oborze. Bo to w końcu ten sam język ta sama grupa tylko inny kontekst socio-kulturowy. To samo z językiem obcym. Tylko nie 2 lata a 10+. I to samo z międzypokoleniowym. 😂

Czemu nie nagrywasz?

Lektor czytający wymawiał akcent jak Czesi. Cały czas miałem wrażenie, że to po czesku może przez tą wymowę.

Bardziej mi to podobne do dzisiejszego czeskiego języka i białoruskiego. Nie dziwota, że wtedy Polacy i Czesi nie mieli Problemów przy rozmowie.

Jestem za starociami. Mam pytanie: jestem tesciowa ziecia. Jam moglabym nazwac tesciowa mojej corki. matke mojego ziecia?

Czy łużyckie języki są na tyle zachowane żeby pomoc w rekonstrukcji aorystu polskiego?

A angielskie snow polskie śnieg. Angielskie write -polskie ryt , rytować, rysować. Itd.

Mozna te nutki w tle (te chorki)?

Witam , polska mowa była i jest nadal mową źródłową dla innych języków , mimo celowego wprowadzenia do niej - ą ,ę ,ó , rz , jak i cudowne rozmnożenie sz , cz i ł zamiast s, c i l w miejscach gdzie nie powinno ich być . Pozdrawiam .

co ciekawe, w języku ukraińskim w wielu przypadkach tam gdzie w polskim słowie mamy ó to w ukraińskim odpowiedniku jest i, np stół-стіл, ogórek - огірок, domów-домів. ale jest też wiele przypadków gdzie występuje o, np Bóg-Бог, dwóch-двох, góra-гора.

a może jakiś film o ł?

Po serbsku nadal używamy tych słów. Żona syna to snaja/snaha/snaška (zależnie od dialektu), mąż córki to zet, brat męża to dever, siostra męża to zaova, brat żony to šurak, siostra żony to svastika, żona brata męża to jetrva, mąż siostry żony to paš/pašanac/badža/badžo/badžanac (zależnie od dialektu), rodzice żony to tast i tašta, a rodzice męża to svekar i svekrva. I my też mamy dwa słowa określające stryjka i wujka - stric to brat ojca, a ujak to brat matki. Natomiast tetka to zarowno siostra ojca, jak i siostra matki.

W języku nowo-hebrajskim było dużo polonizmów. Niestety, z czasem, kiedy zaczęto w Izraelu Polakom dorabiać gębę antysemitów, zaczęto eliminować te słowa, zastępując je innymi. Taki los spotkał słowo :historia, które zapisywano hebrajskim alfabetem, a wymawiano tak, jak po polsku i tak też rozumiano.

Nie "Prusacy", jak Pan powiedział, ale Prusowie. Prusacy, to Niemcy z czasów Królestwa Pruskiego.